enlemlerden baya uzakta parmaklarımı bir duvara vidaladım.
kaldırımın beyaz, kırmızı çizgilerinde yürümeyi marifet saydım,
kollarını açmadan.
tüzükler tren raylarını da sayar  ben saymadım.
rönesansa ısınmamıştı içim
ve daha bir çok şeye...


tenini dokunulmaz kıldım t/araf-ımca.
aklım cumhuriyet döneminde bir süryani yurdu kadar korkak,
dizelerim yasal tedbirlerle kısıtlanmış
bütün cümlelerde gizli öznenin arkasına sığınmış kambur bir sıfatım
denizin dibinde yosunlara gider bazen  aklım
unuttum o yüzden gökgözüne bakmayı
zaten kördüm
senin tarihinden beri
ve tarih ikiye ayrılır (S.Ö-S.S)



hiç bir kutsal kitabın yazmadığı kadın hıçkırıklarına da inandım
iki büklüm bir kafiyeye de...
birazdan haber bültenleri beni eşkiya sayacak ve yokluğun aleyhimde delil olarak kullanılacak.
çünkü bir ağaç gölgesini yurt edindim
bütün saatleri sana kurup bekliyorum
gelirsen, hemen orada
yaprakları bile kımıldatmadan
ağzına bir öpücük tutuşturup yanacağız.


pynst...