tortuları yüzüme bulaşan ’ney’e koymayın sesinizi
üşürüm Mart`ın ayazlarında
rüzgarın saçlarında ve
kül yanaklardaki
tebessümde...


-kimsesiz kalırım/bir kelimesiz
hiç selam tutmaz ürkülen ağlar-

ucu açık kalemle dokunurken
sadece bir çerçeveden bakmıyor kuşlar
düşlerin birbirine karıştığı kentte/
sırtına yapışmış aç kelimeler
kırbaçlanmış tutkuların üzerine oturan renkler
bir ateş ki,

-gri.sarı,beyaz önemli mi-


kalbimin fer`inde gökler darılırken
cümle şiirlerin aşka yazıldığı kıraçlık
susarak konuştuğum dün
kıvrımlarında hüznün çiğ taneleri
tomurcuk yaralar döker
kelebek sevincine.
gidenlerin uğrak yaptığı
süslü cümlelerle boyanan sokaklar
tedavülden kalkmalı


-bir gül uçlarda nasıl yaşar sevişmeden doğayla-


kirpiklerden süzülüp
tende nasır olan ırmağı bile kucaklamaz
uçurum.
silinmeli tarihlerin geçmişi
yüreklerin bağrına yanmış sağanaklar
gülüşlerde tökezleyen denge/sizlik
ki,mısra mısra saklanan uzaklar
nasıl kat/sayım.


sedef bakışlar karanlık olmasın
zor olan budur çünkü
yokluğunda yok olmak değil
varlığında aşk olmaktır.