11
Yorum
25
Beğeni
0,0
Puan
1379
Okunma

yokluğun varlığı nefesim, sesim
senin duruşunda b’aşka elifim
kaldırır gönlümden dikenli teli
gül inceliğinde nağmedir bülbül
duyulur o ince o naif sesin
kelebek kanadında toz mudur o
savrulur uzağa ilk kanat çırpış
alt eder rüzgârı sensiz günleri
ilk rastlayış ilk bakış gibi cengi
sonsuz maviliğe biter özleyiş
bakışındaki nem ki yalnız elif
dünyayı seversin ilk dönüşünde
günlerin kurtulur yalnızlığından
çiçeğin açmayı sürdürür yazda
her an yeni bir tomurcuğa durur
gel yine bu temmuz elifin gülsün
yanakta gamzeye öpücük konsun
söz aynı yerinde saz işvelensin
sönmesin harlansın yüreğinde har
gönlünde kızarsın o solgun narlar!..
23. 07. 2017 / Nazik Gülünay