0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
1452
Okunma
bahçeyi ağrısından uzaklaştırdık
ışığa gülümseyen sıra sıra yaprakların sevinci
aya yanaşık gölgelerin yere hissettirdiği
tatlı duygularla kaynaştık birbirimize
sana uzak orman korkularıyla
ve nehir çığlıklarını satan konuk düşünceler
patikadan yukarıya doğru tedirgin bir ceylan sıçraması
baykuş gözlerin geniş önseziyle
parmaklarıma değen saçlarını okşuyorum
yanağında küçük bir ben
işte orada en ıssız çöllerin kuma saplandığı
bir çaresizlik yangınını öpüyorum
gece kurbağalarının yalvardığı saatler
dudaklarımızda yosunlu taşların şarkısı
nasıl bitecek diye korktuğumuz
kalbimize dolup gün ışığını yakalayan mavi özgürlük
uçsuz bucaksız bahçelerin gülümsemesini
ufuklara doğru iten bir rüzgar gibi
sarmaş dolaş oldu şimdi içimiz.