3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1083
Okunma
Yenilgiler saf saf büyür içimde
Karanlığa meydan okuyan göğsüm kor ateşleri söndürürse.
Kim arar kim sorar diye bakındığım sokaklarda kalırım bir köşede.
Ürettiğim bir mutluluk yok, ama ümitler benim buğulu gözlerimde.
Kalbim atıyor tik tak tik tak durmamaya ısrarlı bir saat gibi kafeslerde.
Aydınlığa koşmak istiyor ama koşamıyor, dünyayı kurtarmak istiyor ama kurtaramıyorum.
Volkan içimde, ateş içimde.
Denizlerin hep dalgası vuruyor sözlerime.
Sorsalar sivri dilliyim, oysa sadece ok yerini bulmakta...
Hedef arsızların arsızlığını, yersizliğe ise bir had bildirme..
Bundan dolayı suçlanıyorsam, ziyanı yok.
Deniz rüzgarın öfkesini ve hüznünü anlamamış;
insanlar beni mi anlayacaklar?
5.0
100% (2)
Cevap Yaz