Bir keman sesi yalnızlığı sarar geceleri..
Odamda bitmek bilmez bir ıssız hüzün..
Sabahlara kadar keman ağlar durur..
Anılar yol bulur içimde, ince ince..
Gözleri düşer hayalime anne.. gözleri..
Baktığım her yerde..
Gün devrilince..

Keman sesiyle ağlarım her gece anne..
Bilirim tahammül gerek.. sabır gerek..
Susmak kadar, bilirim, söylemek ağır..
Uslan derim, ama anne yüreğim sağır..
Gurbet yine bana zehir, zemberek..

Umut, ufukların ardına düşen sır..
Dualarınla görebiliyorum sabahı anne..
Hasret işliyor canıma, her gece ağır ağır..
Sızıyor içime keman sesiyle bir amansız sızı..
Yüreğim bu sesle, ama her gece anne..
Arayıp durur kutsal sonsuzu..

Bir seni düşünürüm..
Gitmemek için anne..
Yükleyip tüm şiirleri bir keman sesine..
Düşmemek için, sonsuzluğa götüren ince bir nağmesine..
Anne..
Uzayıp giden gecenin her saniyesine..
Seni söylerim..
Senin için anne..
Gitmemek için anne..
Gitmemek için anne..