1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1108
Okunma
H e r ş e y unutuldu
yürüyen sessizlik bile
ve sevdiğim
bir zamanlar ayrılık
böylesine eksik
ölesiye ihtiyar kokmazdı...
Ve sabahın ilk çiğ damlası
eski tende umuda dönerken
içimize çırılçıplak saflık düştü
anamızdan emdiğimiz sütün
sevda renginde uyurken
bir bulut dövüşmek için
yağmurun ardından çıka geldi
kokusunu tanıdığımız
toprak solucanlar
çamur hayatta kalmak için
bölünerek yaralandı…
H i ç b i r ş e y b a ş k a ş e y
değil ...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz