Üstadem,çok acıklıydı,her şey gönlünce olsun inşaallah,Dua ve selamlarımla.

Güzeldi dizeler her zaman olduğu gibi
Kutluyorum yürekten, yalansız, riyasız
Gönlüne, ömrüne bereket
Sağlıcakla

Kardeşlerin en güzeline saygı ve sevgi ile selamlıyorum.
Yeryüzünde her sevginin gökyüzünde ağladığını,Yeryüzünde biten her sevginin gökyüzünde güldüğünü,Yağmur mutluluğuna gölge düşürmek için yağıyorsa yüreğinde ki acıyı sevgiye dönüşmenin ve sevginin deryasına bağlanarak kuru bir dalı yeşerten yüce mevlanın yoluna baş eğme yüreklerin kalbinin huzur bulduğu en güzel yola varan gönlünün güzelliğine sevgiyi dolduracak ruhun huzur bulacak bütün bu güzellikler senin olma dileğiyle ağlayan yüreğe ve şiirinizi en candan tebrik ederek saygı ve sevgi can ABİN DEN ..

Onun için hep ağlarım ben
Doğarkende ağlamıştım
Ölürkende ağlarım ben
Ağlamasam yine ölürüm’ki

Ağlamak iyidir İnsan içinin zehirini döker.

Kaleminiz kavi gönlünüz mutlu olsun

Ağlamak güzeldir aslında ama fazlası yorar insanı...
Hüzündü şiir tam da gecelerin esmerliğine yaraşır gibi

Göz yaşlarınız hep mutluluktan dökülsün inşallah güzel yürekli şairim

Sevgilerimle

Küllerimin göz yaşlarını
Bilmezsin sen sevdiğim,
Ya uğruna feda ettiğim,
O güzelim mavilere ne demeli,,,


Güzel hüzün şirirne hedyemdr,,her hkkı sz üstdıma aittr,,selmlr,,sygılr

ağlamak hüznün kovuluşudur dost her şey nasip be dost kal esenlik içinde...

Ağlamak ayıp değil arkadaş ağla ağladığın kadar
tebrik ediyorum selamlar..........................

AĞLAMASAM ÖLÜRÜM’Kİ


Kimselere diyemedim
Canımın nasıl yandığını
Canımdan can alındığını

Bir yanardağın içinde
Kavrulası acılarım var
Ben ölürken ayrılığın içinde
Döndüm,döndüm iki kolum yanlara açık
Ağladım yandım

Ağlama dedi az ötedeki düşten gelen bir ses
Hayır dedim ben ağlamalıyım
Ağlamasam ölürüm ben
Ben ölürken-de ağlarım

Hayat gözlerini yumarken bana
Hiçbir miras bırakmadı ardında
Oysa bir umut beklemiştim en ala mavinin tonundan
Yok saydı beni

Öksüzlüğümü görmezden geldi
Yalvarışlarımı haykırışlarımı göz ardı etti
Bağlı bıraktı kendi çarmıhında beni
Boş saydım hayatın ihanetlerini
Savurdu aramızdaki mesafesini
Esirgerken benden kendi nefesimi
Onun büyüklüğüne
Küçüklüğünü sığdıramadım

Bindirip beni hüzün kayığına
Bıraktı kaynayan denizin açıklarına
Tenimi yaktı, içimi yaktığı gibi

Onun için hep ağlarım ben
Doğarkende ağlamıştım
Ölürkende ağlarım ben
Ağlamasam yine ölürüm’ki

Hülyanna..
tebrikler çok değerli hülya hanımefendi, şiir başlı başına dopdolu içeriği ile anlamlı ve ahankli idi okurken haz duydum, yürek sesiniz hiç susmasın değerli kalem dostum izmirden selam ve saygılarımla...

Aglamak rahatlatir insani ağlamak isteyipte ağlayamamak kötüdür.Allah sevinç vesilesiyle mutluluktan ağlatsin şairem herkesi inşallah.hüzünlü bir şiirdi çaresizlik yalnizlik kokuyordu satirlar biraz. saygilarimla...