10
Yorum
11
Beğeni
0,0
Puan
1682
Okunma
daha fazla eksilmeyecek
hiç bir şey
senin kadar inan...
ellerimde kalacak boşluğun
ve boşluğun/ceplerimde
ki kapıları açık bırakıyorum.
ayaz.
dudağımda...
öldürürken beni
ve soyarken kabuklarımı
güneşe karşı
yalancıyım belki sana yabancı
senin kadar inan
bebeklerine g-özlerimin
kaçıp duran ışık kadar...
daha azı
zifiri karanlık sayılacak/yokluğun...
yokluğun ki
sümüklü ve kirli çocukluğu bir bulutun...
sis kadar belirsiz ve kader kadar yol
sır
ser
son/baharları sürüp toprağıma
taşınıyorum seninle
su damlası ve zerre kadar hava
yüreğindeki yazgıdan
ben seni tersine okudum
bunu neden anlayamadın
sırtındaki morları/korkularını ve kokularını
al
git
boşluğumsun
bu bırakıp herşeyi gitmekle alakalı
bu matematik ve anatomideki bilinmeyen
elimde değil/
-sin
(...)