0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
610
Okunma
Unutmak eğer kolay olsaydı,
Sevmek güzel olurmuydu?
Kaybetme korkusu olmadan sevebilir mi insan?
Her an acıya dönüşebilen duygu nasıl mutlu edebilir diye sordun mu hiç kendine?
Hayır.
Yanımda iken ilacım,
giderse Can-azarım olur.
Gitmesin.
Âle’m ve Daru’m iken,
Neden dehşet-efşan olsun ki?
İşte budur aşk-ı Hakiki,
Adim-ül Imkân bir beyan-ı Ifhamiye.
Dengeli sevmek en güzeli.
Hiç bırakmadan,
fazla boğmadan.
Habibe Yesiltas
