5
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1120
Okunma
.
bir gün gene o yollardayken aradım yol bitecek gibi mi
“çok daha, en az iki saat, bari ben de sana taraf geleyim..” dedi
o “ara şehir”e vardığımda “gülüm”ü bekler buldum beni
yola çıkıp bana doğru gelmişti.. mutluluk başka ne ki
nasıl sarıldı! bu nasıl bir hasretti.. candık, bir yürek iki kişi
otobüste.. sardı-sarmaladı, almadan gözlerimden gözlerini
ufak-tefek, çocukça mutlu.. hayat dolu, kainatın en güzeli,
meğer ben hiç öpülmemişim.. ve hiç sevmemiş kimse beni..
ne yapacak, nereye gidecektik.. beynim durdu ne olacaktı, şimdi
eşinin kimliğini, evlilik cüzdanını getirmiş şeytani; “otele” dedi
şaşkındım.. gene o en yakın otele gidip yerleşmiş.. çağırdı beni
ilk defa biriyle geceleyecektim, acemi kalbim duracaktı sanki
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
