1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
742
Okunma
eylül’de gel, diyor o şarkı
sen bana, eylül’de git, diyorsun
yüzüme yuvalanan ateş parçalarını
beyaz ölümü
ruhuma paraşütsüz indiriyorsun
allah seni sedef saplı bir hançerden yaratmış
beni sonbaharın sarsıntısından
göğsümü dalayan hep: bir ayrılık saplantısı
büyür sarmaşıkların arsızlığıyla
eylül’de git, demeyi sürdürüyorsan
bugünden tezi yok, indir şalteri
ve dindir hayatımın mûsıkisini
beni söndür!
(*): İmece Edebiyat, Şubat 2015, Sayı 17
5.0
100% (2)
Cevap Yaz