bir boşluk nasıl çizilir
iyi bilirim
iyi bilirim elbet
uzarken kaldırımlarda
çağını yitirmiş bir bulut gibi

ağzımda bir dal sigara
üstümde sarı bir gömlek
eğriliyor sokaklar tabanlarımda
ya ben onlara benziyorum
ya da onlar bana
şimdi bu hep böyle

oysa nasılda yankılanırdı nal sesleri
deli tayların
o yorgunluk nedir bilmeyen
şimdi hatırladım
küçük bahçeli iki katlı bir evin
o bütün basamakları bir çırpıda hiç eden.
her defasında ya bir kolu
ya da bir ayağı alçıya alınan
erikler, portakallar yürütürken komşu bahçelerden.
bir ağacın zirvesinde
tutukluk yapmak
nasılda eşkimsi bir şeydi ahh!

top peşinde koşturmuyor mu ne artık hiçbir çocuk
öyle kan ter içinde...
yankılanmıyor mu ne hiçbir annenin azarlama sesi
bak bu hiç hoş değil
sevimli bir çağın gerisinde kalmak Tanrım
hangi ara hiç ettik
kumdan kalelerimizi
hiç mi anımsamaz insan...