11
Yorum
42
Beğeni
5,0
Puan
2223
Okunma
Zamanın ırmağından akıyorken gece
en ücra köşesinde yine ben varım işte.
Göğsümde bir nazar duası
içimde on yedi yaş heyecanı.
Duygularımın güvercinleri kuşatıyor
her yanı.
Sesimin mavisine takılıyor
pembe kanatlı kuşlar...
Dolaşıyoruz İstanbul’u
düşlerimiz yorulana kadar.
Gece deniz ve biz.
iki kişilik rüzgarla kesiliyor nefesimiz.
O’nu bende paylaşıp
beni O’na veriyorum .
Yalnız fotoğraflar buluşuyor gerçeği ile.
Nisan kokulu bir adam oturuyor
yüreğimin en güzel yerinde.
Yorgun yıldızlar parlıyor
göz bebeklerimizde.
Denizin dibinde tutuşuyor ellerimiz gizlice
Özetleniyor hayatımız her dilde
Adı aşk olan bir çocuk doğuyor
özlem dolu günlere...
ferda,ca
5.0
100% (31)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz