Girdap

I


Uçsuz bucaksız bir çöle doğru sürükleniyordu
İlişki
Ve iki taraf..



Durdurulamayan bir özlem ve takıntı durumuna gelmişti
Adam, kadın için.
Her gün bir arada olmak hep birlikte vakit geçirmek
Her anı ona ait olsun istiyordu
Buluşmalar görüşmeler sıklaşmış telefon hiç ellerinden düşmüyor
Sürekli onu düşünüyor ve adamı ilgisizlik le ithama bile başlamıştı
Günün on saatini yazışıp geri kalan kısmını beraber geçirmelerine
Rağmen…
Ve hiç olmaması gereken bir şey daha ekleniyordu ilişkiye
Şehvet



II

Oysaki kadının sürekli ertelediği ve artık vicdanına
Kabul ettiremediği hiçte yadsınamayacak bir gerçek vardı
Hayatında bunu yaşayabileceğini bırak düşünmeyi
Bunun en büyük kâbusu olacağını bile bile yaptığı bir hataydı bu
Ama dibine kadar gerçekti ve baştan beri biliyordu
“çok canımız yanar ama”
Kelimesi onun için dökülmüştü dudaklarından
ilişkinin başlama aşamasında..
Ama engel olamamıştı kalbine..
Adam evliydi…



III

Onun gülüşü bakışı hoş sohbeti
Birlikte vakit geçirdikleri zamanlarda ilgisi
Adam için hayatı boyunca görmediği şeylerdi
Belki de hayal ettiği bunlar yaşamak istedikleri şeyler.
Ve ama lar çoğalmaya başladı ilişkide
Kadın agresif ve artık gülmek yerine daha çok somurtkandı
Her şeye sinirleniyor ve adama daha çok yükleniyor
Onu daha çok arıyor her şeyi ona anlatmak istiyordu
İş yerinde kavgacı suçlayıcı ve insanları incitici hareketlerden çekinmiyordu
Aslında böyle bir insan değildi
Adam tüm bu davranışlarına rağmen kadına
Neden ?
Diyemiyordu, çünkü o da biliyordu sebebini
Bir gün arabada konuşurlarken kadın hiç düşünmeden
Ve alakasız bir konunun arasında
“eşini seviyormusun”
Diye bir girdap attı ortaya..
Uzun bir sessizlik sonrasında
Adam
“Eşimle aramada bir problem yok”
“Bunu sana daha öncede söyledim” diye bitirdi sözlerini
“benim burda ne işim var diyebildi”
Olduğu yerin ve adamın yanının ona ait olmadığını anlamışçasına
Ama içinden


IV

En son görüşmeleri o akşamın sonu itibariyleydi
Yazışmaları devam ediyor birbirlerine olan duygularında değişiklik yoktu
Kadın buluşmak ve bir araya gelmek fikrinden uzaklaşmış
Hiç dile getirmiyordu
Adam bundan rahatsız fakat ne yapabilirdi
O kadar çok özlüyordu ki
Kokusu burnundan gitmiyor keş kelere teslim olmak üzereydi
Fakat hayatını değişmezleri belliydi
Uyku sorunu ve mutsuzluk hastalığının belirtileri
Adamda ortaya çıkmaya başlamıştı
Çok önem verdiği işini bile aksatıyor hayatının dengeleri
Yavaş yavaş değişmeye yüz tutmuştu..
Kadın adamı terk etme hazırlıklarına başlamıştı
Ona bunu direk söylemek yüz yüze anlatmak istiyordu
Fakat onu görünce yine her şeyin alt üst olacağını
Duygularına yine yenik düşeceğinin farkındaydı
Bunun için ne yapması gerektiği ni düşünürken
Önce mesajları azaltmayı sonra daha az konuşmaya çalışmayı
Hedeflemiş ve başarıyordu
Adamda durumun farkında ve evhamı bir kat daha artmış
Kafasında bunun nasıl olacağını kurgulamaya çalışıyordu ki
İçini titretti telefonuna gelen mesaj bildiri mi?
“canım
“biliyor musun her şeyinle sevdim seni ve bilerek,
fakat artık dayanamıyor yüreğim benden başkasına ait olman gerçeğine.
Ve sana verecek bir şeyim kalmadığı fikri boğazımı her gün biraz daha fazla sıkıyor
Kızma bana ve bağışla..
Gülerken kısılan o güzel gözlerinden öpmeyi sevdiğimi unutma
Ve yeniden öpüyorum hayalimde bu sana veda busem.
Seni ömrümün en mantıklı kararını alarak terk ediyorum.
Sakın telaşlanma ve mesajıma cevap yazma hoşçakal bile deme
Bana yardım et”

Arkası yarın....