Bu aralar çok değiştim
Artık eskisi değil yüreğim
Olmayan sevdaların peşinde koşuyorum
Yara alıyorum her defasında
Sonra kuşlara bakıp
İç çekiyorum
Şimdi gökyüzü olmak vardı
Yahut bir çiğ damlası
Her yağmur başladığında ben yağıyorum
Sonra rüzgar nereye giderse savruluyorum
Kurumuş bir yaprak misali
Bu aralar çok üşüyorum
Ekim alıp yağmalıyor bedenimi
Sen kimsin diyenler oluyor bana
Susuyorum öylece
Yalnız bir kederin içinde
Ben hiç kimseyim
Ben hiç bir şeyim diyemiyorum
Oysa ki
Yalan diyordu o şair bana
Oysa yaktığım bütün kağıt gemilerin içinde
Ben vardım
Ve ben yandım
O uzaktan uzağa seyretti bu ateşi
Ve bitti
Bir masal gibi
Bir yalan gibi
Bir hiç gibi....

Özge Özgen

Paylaş:

5 Beğeni

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (5)

5.0

100% (5)

Hiç Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Hiç şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Hiç şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Mr.Baykal, @mr-baykal

7.4.2017 21:01:07

5 puan verdi

Ve bitti harika bir şiir gönül dolusu saygılar

toprak0107, @toprak0107

7.4.2017 19:49:47

5 puan verdi

Özge hanım siz bu işte gerçekten çok iyisini,ustasiniz kısaca.. Benim şiirleri değerlendirebilir misiniz..çok sevinirim,teşekkürler şimdiden..

toprak0107, @toprak0107

7.4.2017 19:46:21

5 puan verdi

Bu siiriniz çok güzel.. Tam not verdim buna..dünkü siiriniz çok kısaydı ve devamını getirmekten usenmis gibi bir halimiz vardı.. Bugünkü çok iyi ama,kaleminize sağlık.

byhakaik, @byhakaik

7.4.2017 19:36:46

5 puan verdi

Sevgili şaireim;

Her bitiş yeni bir başlangıç derler, inanmam bu söze. Her bitiş bir kişilik eksikliğinin ürünüdür. Haksız kimse onda eksilen. Her bitiş, aslında bir gidiştir sessiz, usulca, ağırdan. Ve sonrası dilsiz semazenlerin dönüşüdür yüreğimizin yalnızlığında.

Her yağmur başladığında ben yağıyorum
Sonra rüzgar nereye giderse savruluyorum
Kurumuş bir yaprak misali
Bu aralar çok üşüyorum

zamanın getirdiği çıkmazlardır insana bu satırlar. Tükenen saatlerin kırılan akrepleridir maruz kalınan olgular. Gönül kapısı aralık kalan insan haziranda da üşür, eylülde de. Ve bir önemi yoktur yandığımız yangınların. Dilerim şairem kaleminizin bu ışığı, şiirlerinizin bu titrek alevi yüreğinizi tez zamanda ısıtır. Saygılarımla, nicelerine

byhakaik tarafından 4/7/2017 7:23:45 PM zamanında düzenlenmiştir.