YAN ALEVİMDE

hoş geldin yar
hoş geldin yüreğime
şaşırma halime

kazıyorum yürekten
geçmiş aşkın kalıntılarını
gönül evim yamalı bohça gibi

varsın olsun
bakma sen bu halime
tekrar dokunacak elbet yüreğime aşk
her bir noktası kavuşacak kendi rengine
ekilecek verimli toprağa tutkunun tohumu
arzular filiz verirken
merhaba diyeceğim sana

Havva’nın
Adem’den esirgemediği gibi
sunacağım bütün sevgimi

hadi aç kollarını
çal cennetin kapısını
bekleme gir içeri

gayrısı varoluştan beri aynı
hiç değişmedi
narin bir dokunuşla titret mumun alevini
eridikçe bedenim şekillensin aşk
alsın onlarca damarlarda son halini

işte
diyeceksin işte bu benim
ben aşkın ta kendisi

benden sen
senden bir ben çıkarken tabloda
vuralım ayrılığa darbeleri

eserken rüzgar ılık ılık
boy verecek aşk tomurları
belki de onlarcası
başkaldıracak hoyratlığına savdanın

şaşırdın mı
al da aşk şerbetini yudumla bi
otur da soluklan hele
gönül tahtına kurul keyifle
yerini temiz tutmaya yeminli bu köle

son rütuşlarla demlenirken aşk
sana şiirler sunayım sevdaya dair
bırak da nefeslerimizin ritmi düzelsin
içimiz ısınsın
erisin yalnızlığın buzdan duvarı
şikayet edersem
çarpsın hicranın tokadı
ben kabulüm

bak nasılda neşeli yüzüm
görünce gözüm seni
çocuksu kahkahalara meyletti dudaklarım

mutululuğun resmi diyorlar ya
işte o benim
doya doya izle beni

geçip de gitmeden zaman
aşkı hissedelim damarlarımızda
kuruyan dudaklarımızda
ezberleyelim dersimizi
kaçırmayalım hiç bir ayrıntıyı

hadi başla sevgili
aşık ile gönülde kalmaya
hoş geldin yar
hoş geldin bakir yüreğime

dokun helaline
dokun da yan alevimde