SALACAK SAHİLİ

Salacak sahilindeyim
yanıyor kulesinin ışıkları
hava buz kesmiş bu akşam

yaktığım ateşe koyarak yüreğimi
ısıtırım kavranmayan ellerimi
her rüzgar esişinde
savrulur dört bir yana dileklerim

Kız kulesi önümde
ne ayaz işler bedenime
ne gecenin kahpeliği ürkütür beni

yangına körük olurken heveslerim
alevler boyumu aşmış

hey gidi Üsküdar sahili
bırakın beni
susun martılar çığlık atmayın
bırakın da gönlümce yanayım

kederse keder
dertse dert
anasını satayım
adı her ne ise dibe vurayım

bırakıp gidin öylece
gidin hadi
dalgaların köpük, köpük olduğu yere gidin
ya da
sahilin başka köşesine

rıhtımın kayalık duvarlarında
yosunların keskin kokusunu hissedeyim

gönlüm kule zindanında esirken
kıvranıp durmakta bedenim
sanki teslimiyet törenindeyim

yanıp sönen ışıklarıyla
Kız Kulesi
göz kırpıyor karşımda
Salacak eşlik ediyor teslim törenine

ah be İstanbul
al sana bir cenaze daha
kınalar yak gökyüzüne
kızıla boyansın bulutlar
çekilsin karanlığa ay
Zühre yıldızından damlasın hicran

tam sırası
örtüyor çığlıklarımı dalgalar
her taşa vuruşunda kusuyorum öfkemi

kim bilir kaç cenazeye şahit olmuş
kaç düğüne eşlik etmiş yosun tutmuş kayalar

ah İstanbul
deşiyorsun yaramı

gidin martılar gidin hadi
merak etmeyin beni
bu ilk ölüşüm değil

ne çok darbeler aldım dosttan
eyvallah diyerek eğdim başımı
gidin buralardan uçmayın
düşmesin kağıda gözyaşlarım

neyse ki bugün cuma
ikindi sonrası kalkacak cenazem
gel de bir dua oku bari

Betül KARAASLAN