ömürden kayıp giden ne çok sey var
tutamadığımız
tutunamadığımız
uçurtmanın ipi
gençlik hevesi
gönül bağı gibi

bir bir yitirirken duyguları
donup kalmak ardından
çaresiz ve savunmasız
Ne zor seý imkânsızlık

tıpkı
düşen dondurmaya bakarak
tebessümü öldürmek oracıkta
hevesi dizmek kursağa
çocuksu şaşkınlıkla

tüm yaşam sevincine
baltayı vurunca
kalakalmak öylece
ne zor sey!

ne bir adım ileri
ne geçmişe geri
piç gibi sahipsiz
bahtsız bedevi

beyin ile kalp arası
böğrünün tam ortasına
taş basmak
bağırma özlemiyle
sessiz kalmak öylece
ne zor şey!

sen hiç yaşadın mı?
son kalkan treni kaçırırken
ardından donup kalmayı
tıpkı ömrü yolcular gibi
son sefere son bakış
bi karış suratla
çağresiz yakarış

gözünden çakan şimseği
yağmura devredip
kopan fırtınayı
içine attın mı hiç?

söyle hadi
senin kaybın ne?
neyi yitirdin ömründe?
kayıplarını söyle de
paylaş kederini
dök benim gibi içini..