0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
623
Okunma
kızıl çığlık
düşledikçe seni, renklenip çiçek açar zaman
o
en güzel olandır hayalin ebemkuşaklarıyla
yoksa ışığın rahminden ebesiz günler mi doğardı
ve
keltepe’nin gözlerine bakmasaydı
susuz bir kurt gibi dikleyerek içmeseydi geceyle gündüz
işte sevgilim
bulmalıyım seni orada
günde iki kez öpüştüğümüz
o
dar vakitlerinde günün, şafak/alacalarında
bundandır incir ve cevize öykünerek akşam güneşim
teveksiz büyüyorum hep sana doğru halaylarla
işte orada, alevler yükseldikçe islenen
şu
bir hınzır akşam güneşinin son kızıl çığlığıdır bu
5.0
100% (2)
