0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1216
Okunma
gönül açlığı
özleminden tırnaklarımı kemiririm
ayrılıklarının, derisini gevelerim acıktıkça gülüm
gönül açlığıdır bu
sen yitip gittiğinde hiçbir şey doyuramaz olur beni
susadıkça güneş, eriyen gözyaşlarını içerim
içerim ilkokuldan kalma o kardan adamlarımın
ve her yok oluşumda
şu bahçe korkuluklarına giydiririm
güveden lime lime olmuş çoraplarımı
sellere
kapılan
umutlarımıza yetişsin diye düşlerim
5.0
100% (1)