Sahi,bir yalnızlığa sarılmak neydi;

Ay’la bir olup kedere dem tutmaktı
Yıldızların kulağına bir cinnet fısıldamaktı.
Heba edilmiş bir ömürdü belki
Küfürdü bileklerinde dolaşan kana
Yaraydı açık açık kanayan
Kan kaybından ölen bir gelecekti
Belki de ifşa edilmeyi bekleyen bir cinayetti.

Ahtı,eyvahtı
Cevapsız sorulardı.
Yorgun bir taburede sallanan ilmekti
Kör bir dilencinin dilindeki ezgiydi
Turnaları anlatan.
Antidepresandı,sigara külüne bulanan.
Ellerinin üstündeki çizgilerdi
Soğuk bir kış gecesini hatırlatan.
Pepuk kuşu olup
Kendini geceye ihbar etmekti çok zaman.

Ahtı,eyvahtı
Yastı,cinnetti
İntihardı.
Göğüslerinin arasında işgal edilmiş bir ülkeyi saklamaktı.
Sessiz çığlıktı
Feryattı,figandı
Karanlık bir düştü
Tanrıyla pazarlık saatinde satılmış bir ruhtu.

Sahi bir yalnızlığa inanmak neydi?
Bir yalana inanır gibi
Bir yalan da insana inanır mıydı?
Necla Bektaş