Bir gölge oyunu içinde
Kaybolmak değil artık zaman
Yarasa gibi
Asıldı parmağının ucuna
Sihri yok olan aynada
Göğsünün üstüne üstüne vuracak
Uyan ve ıslık çal
Korku sevişecek uluorta
Kendi ağzını öperek
Kan korkudur / cesareti hatırla
Bir örümcek intihar etmişti
Kendi ağının ipliğiyle günün birinde
Bıçaksa iffetliydi hala
Duruyordu mendil cebinde
Bak taşlar avlandı
Avlandı taşlar
Mezar taşıysa ten fiyatına
Korkma/ yaslan yaşama

Bütün günler hepten sevgisiz/ sus günleri
Varlığın katı disiplini/ esaret
Nefretle dövüyor kapıları
Kuluçkada değil artık açlık/ savrul
Ten fiyatına pazar
Uzakta yüzüyorsun/ kaynak kurudu
Su unutkan olur, kıyılar eksik
Çöz saçlarını, yol aç
Dağlar çıplak
Sus günleri/ pus günü
İnfilak günleri gelecek
Korkma/ yaslan inanca
Çamur sür çatlaklarına
Toprak mayadır kaşınıyor yara
Belli iyileşeceğiz

Bir alev kendini yakmış, biziz o
Uyanmışız ya iççekişlerin birinde
Öfkenin memelerini soğuruyoruz
Işığı görüyorum/ bulaşmış üzerime
Bulaşmış üzerine
Biz varız
Ve burası tıka basa kalp dolu
Burası yaşamın kirişi
Aşk, örse yatmış dünyanın
Düzelen bel kemiği/ bizi aşk kurtaracak
Mavi, en çok kırmızı
İnfilak günleri gelecek
Burası belli
Su ve ateş dahilinde
Ölüm abanacak omuzumuza
Korkma/ yaslan umuda
Uçurumun eteğinde bitiyorsa yonca
Aklanacak ölümün yüzü yeşeren her yaprakta
Kar yağmayı unutacak belki
Ama yağmurlar yağacak gürül gürül
Ve yaşamın harcı çiçekle karılacak
Yarına miras kalacak
Kenger dikeni ve yarpuz kokusu
Bir de güvercin kanadı
Bizden geriye
Unutma
Ölümle bir kez öpüşülür
Yaşamla her kuşluk vakti
...
Necla Bektaş