Dön gel artık, yeter gurbet çektiğin,
Bir ay dedin, asır çıktı Emmoğlu.
Toprağına buğday diye ektiğin,
Tohumlardan mısır çıktı Emmoğlu.

Bir meyve vermedi diktiğini çalı,
Üç günde yıkıldı övdüğün yalı.
Antika diyerek verdiğin halı,
Eskimemiş hasır çıktı Emmoğlu.

Şekil değiştirdi bindiğin binek,
Arılar göçünce bal yaptı sinek.
Doğurgan dediğin damızlık inek,
Süt vermemiş kısır çıktı Emmoğlu.

Yağ çıkmadı ayırdığın çırada,
Bilmiyorum artık ne var sırada.
Merhem sürüp okşadığın yarada,
Tokmak kadar nasır çıktı Emmoğlu.

Amorti yok gönderdiğin bilette,
Huyların var bıraktığın velette.
Ben yaptım dediğin her bir alette,
Binbir türlü kusur çıktı Emmoğlu.

Ne yapsam çıkmadı döktüğün kirler,
Çürük çıktı ürettiğin fikirler.
Her gün yazıp gönderdiğin şiirler,
Göz görmemiş nesir çıktı Emmoğlu.

Hepsini boş verdim, beni korkutan,
Hiçbir tahmininde olmadı tutan.
Yenilmez dediğin soylu komutan,
Yad ellerde esir çıktı Emmoğlu.

Seyit Osman AKYÜZ