KÜRESEL DÖNGÜ
Emmoğlu; havadis sormuşsun köyden,
Her yaz arefesi hazana döndü.
Bir medet ummuşsun ağadan, beyden
İşe yarar beyler hozana döndü.

Sarardı damarda dolaşan al kan,
Köyün ortasında patladı volkan.
Soframıza zorla oturup kalkan,
Beyin sofrasında hizana döndü.

Haram lokma ile doydu karınlar,
Cepte para diye gezdi yarınlar.
İpek gömlek giydi erkek torunlar,
Moda ehli kızlar kızana döndü.

Güçsüzler ezildi, güçlüler pustu,
Az bilen konuştu, çok bilen sustu.
Hiç bilmeyen geldi meydana kustu,
Alim temizledi, sazana döndü.

Artık kazma, kürek eski bir rüya,
En kazançlı meslek seçildi riya.
Haracı makbuzla kesti eşkiya,
Emek elimizde tozana döndü.

Diyalog kurdular, sohbette dinler,
Temel kazıp beton döküyor cinler.
Yüksek sesler ile yandı beyinler,
Akıl dibi delik kazana döndü.

Sermayesi bire, iki katmadan,
Sandıkta yıllanmış tozu yutmadan,
Narin elleriyle kalem tutmadan,
Tezene tutanlar ozana döndü.

Heyhat, asfalt yolda çamura battık,
Çalıştık, çırpındık havluyu attık.
Üç günlük dünyayı dünyaya sattık,
Artık bütün gözler mizana döndü.

Seyit Osman AKYÜZ