Ve insanlık kayboldu…
İnsan….kayboldu…
Bulan kayboldu…
Arayan kayboldu…
Soran sormuyor artık nerede diye insanlık
Kayboldu
Merak edenler vardı artık etmiyorlar
İnsanlığın akıbetini
Sızlayan yürekler vardı gazze için..
İlaçsız ameliyatları için suriyenin
Çocukları mutlu eden kedilerin tencereye girişinden rahatsızlık hissedenler vardı
Artık yok…

Ve insan…kayboldu…
Arayan yok
Soran yok….merak eden yok….
Doğması hata olan çocuklardı zaten urumçide kaşgarda
Kadın olması kendi kusuruydu ırakta Amerikalılarla karşılaşanların
Vampir vahşi ve şahsiyetsiz esed köpeklerinin yakaladığı
Erkek çocuklar kusurluydu
Bu derece vampir ve ahlaksız insanlara (!) kıyam ettikleri için
Ve o çocuklar kayboldu
Ablaları kayboldu çeyiz hazırlığındayken
Ve iffeti kayboldu annelerin
Kaybedenler köpeklerdi
Daha doğrusu köpekleşenleriydi insan neslinin

Ve ümmet kayboldu
Merak eden yok
Arayan yok
Yokluğunu hisseden yok
Keşmirde evi basılan çocuk hariç
Arakanda okuması yasak genç dışında ümmete ihtiyaç duyan yok
Kandaharda tuttuğu kan olan çocuk mermi kovanlarıyla oynuyor oyunları
Merak etmiyor hangi kovan hangi müslümanı vurdu
Ve vuran hangi müslümandı
Oyuna gelen hangi Müslüman
Karıştıran ortalığı kim
Rıza gösteren omurgasız hangi Müslüman
Kızlara cahiliyeyi yaşatanlar kim afganistanda
Patanide gençlere iffetli kalmayı yasak edenler kim
Soran yok soracka yok
Bir masa var ortada başkalarının oturduğu pazarlık ettiği paylaştığı ümmeti
Ne yapıyorsunuz diye soracak bir ümmet yok

Ve vicdan kayboldu….
Groznide eritrede moroda
Unutmak daha kolay oldu dertlenmekten
Orta Afrika uzak geldi birbirinden kopan yüreklere
Allah diyerek şeytana çalışanlara kızmak yeterliydi şimdilik
Ve şeytanı memnun etmek yeterliydi
İftar sofrasında gazzeye ağlarken kolayı yudumlayanlar için
Kahrolsun diye bağırmaktan büyük cihat yoktu aslında
Cüzdanlar konuşmasın uykular kaçmasın yeter
Kahrolsun demek kolaydı
Ve hep kahrolsun dedik…
Kahrolmadılar nedense
Doğu türkistanda camii mushafı yarını elinden alınan kızlar kahrolurken
Başlarındaki bez parçaları onları terörist yaparken
Irakta şaşkınlık birbirini vurmayı öğretirken bizlere
Suriyede çığlık atacak mecali kalmamışken annelerin
Ve insanlığın cenazesi kimin kaldırdığı bilinmezken
Patanide arakanda kamboçyada keşmirde ırakda afganistanda moroda
Filistinde kudüste suriyede mısırda yemende çeçenistanda orta afrikada
Libyada tunusta endülüsta kazanda
İstanbulda maraşta çorumda doğu türkistanda
Bosnada kosovada kırımda buharada
Hep kahrolsun dedik
Ve nedense kahrolmadılar
Ve kahrolanlar yok olanlar kaybedenler yarınlarıyla birlikte her şeylerini biz olduk…
Kahrolsun dedik
Zalimler kahrolsun istemedik hiç
Kahrolmaları için kaldırmadık parmaklarımızı

Ve biz kaybolduk….
Kim olduğumuzu bilemez kendimizi bulamaz olduk…
Dağıldık paramparça olduk
Bir dizi bir maç ve bir işret yarışması kadar toplayıcı olamadık ümmeti
Kim nerede kaldı bilemedik
Kaybolduk….kaybettik
Ve insan…vicdan…insanlık ümmet kayboldu
Kahrolsun dediklerimiz değil kahrolan ümmet oldu
Kaybolduk kendimizden
Bulacak mecalimiz kalmadı…