Sivaslıydı…
Haddi değildi lakin sevdalıydı
Ümmete devlete bize herkese…
Kırılmasın diye hiçbir gönül
Yanmasın diye hiçbir can
Esmesin diye eylüllerde fırtınalar
Ve şubatlar tanklar namlular millete çevrilemesin diye yaşadı
Sivaslıydı
Ve böyle yaşamak kimin haddiydi…

Karanlıkları en çok tadanlardandı…
Zor zamanları yaşadı
Üşüdü…
En çok o üşüdü…
Hiçbir koltukta ve makamda ısınamayacak kadar geçimsizdi
ve soğuğa koşarak yaşadı
hücreler tabutluklar yetmedi ona
ve bir dağ
bir ayaz
kan
ihanet
zulüm
kar
ve beyaz hiç bu kadar acıtmadı içimizi
hiç ajanslara böyle yaşlı gözlerle bakmadık
hiç almamak için çırpınmadık kara haberi
ve çok söyledik..
‘şehittir inşallah, bize bağışlasın Allah.’

Başkandı…
Umuttu..heyecandı…
Rakamlarla arası hiç iyi olmadı
Barajlar hiç ona yaramadı…
Ve o hiç Allahtan gayrısına yanaşmadı razı olmadı.

Ve bir mart
Bir helikopter
Birkaç dava arkadaşı
Bir muhabir
Birkaç telefon
Bir çanta
Güzelim anadolusu için
Yüreğinde büyüttüğü hayalleri
Türkistan için duaları, kıyamı

O ihsanı hep rabbinden istedi
Adı muhsindi ve hep öyle yaşadı
Bir davaya baş koydu
Ve davasını helal tamamladı
Mart fırtınaları dondururken damarda durmayan kanını
Sözü…sesi…ve hep bizden oluşu…bizden kalışı…bizce duruşu…
Sen ey Muhsin başkan!
Gittin ya!
Bir yanımızı dağda dondurdun!
Bir yanımızı yaktın
Çünkü sen
Alperendin.
Alperen umut demektir…
Cihat demektir…
Kıyam demektir…
En karanlık zindanlarda dahi birlik demektir
Türkistan demektir
Yeseviden aldığı kadar
Alparslan dan da Alpliği alan demektir.
Ve hilalin bağrında biten gülü
Karlı dağlarda akacak kanla sulamaktır…
İman ettik ki şehitsin!
O yüzden
Üşüyoruz lakin şehadetin ısıtıyor yüreklerimizi
Damarlarımızdaki kan o geceki ayazın inadına açacak tüm kanallarını türkistanın
Ve sen ey Muhsin başkan
Yaşayacaksın…
Çünkü bizler yine yeniden ve hep
Alp likle fethedeceğimiz gönülleri erliğimizle erenliğimizle inşa edeceğiz yeniden!
Sana selam olsun şehit!
Sana kutlu olsun bu soğuk!
Ve üşüme!
Biz üşüyoruz her mart senin yerine
Hasretle…rahmetle…