Şehirler büyüdü hüzünlerde
pırıltılarını sakladı mum eriği gözler
tüneline gizlenen arsız acılarla.
Sustum. Bir gelinciği öpüp rüyalara
daldı kırmızılar içen yürekle…

Geçti düşler yamalı eteğiyle
Göz kırpıp çile yumağı içreme
Sevda taşımayan göçler düştü, cemre cemre…

Benzi sarıya yenik şiirler soldu
sarhoş dilinde silindi mavisi göğün
Pembe dudaklarına giz bırakıp kaçtı
Sustum. Bir papatyayı öpüp rüyalara
daldı fallar biçen yürekle…

Düştü özlemler kanatları yaralı
Göz kırpıp hüzün heybesi içreme
Aşk kokmayan üzgüler düştü, cemre cemre…

Dehlizler yoğaldı derin akışlarda
birikti en onulmaz yerlere umarsız sancı
hiçlikler sorgusuna yazıldı hayat.
Sustum. Bir kardeleni öpüp rüyalara
daldı ayazlar eken yürekle…

Atıldı öfke kurşunları kovanları ayrıldı
Göz kırpıp dert bakracı içreme
Yazgı tanımayan göçler düştü cemre cemre…

Göllere alışık suya yazılan izlerdi silinen
sahipsiz bakışlar dizili göz imleri
sazlıklara takıldı rüzgâr geçmişi bırakarak.
Sustum. Bir nilüferi öpüp rüyalara
daldı suskunluk kesen yürekle…

Susmayı öğrendi sözler çiçek dillerinde
Göz kırpıp kırık testi içreme
Havaya, suya, toprağa.
Yalnızlık açan bahara gebe
Unutuşlar düştü, cemre cemre…