Deli zamanların öfkesi saklı şehirde,
Büyümeyen çocukların da güncesi saklı çekmecede,
Kıtaların varamadığımız yakası
Belki de yakası açılmamış espriler yağdırıyor gök kubbe
Durağan seyri ömrün,
Lahitteki gizemi de tetikleyen sair imge,
Saklı tutulası ya da mübalağa edilesi
Bir kelam kadar yalnızım gün ve gece.

Yüzsüz sevinçleri saklı tutmak
Yüz göz olmaksa sair duygu ile
Bir de meşakkatle tutunduğun dala hürmeten
Çivilenmek soytarı yalanlarına münafık bir edimde
Baş aşağı muhafaza etmekse yüreğin boykotlarını
Tamah ettiğin bir sevdaya yelken açmak,
Çeperinde kozanın,
Nazenin bir kelebek kıvamında bürünmek
En asil renge.

Boyamak pare pare önce gök kubbenin bitimi,
Bitimsiz nidalarına sahip çıkılası yüreğin de gizeminde
Konuşlu artık hangi gölge kalırsa yanında
Eşleştiğin yürek sesine hürmeten
Bir de demlenmek usul usul,
Usturuplu bir söyleme eşlik eden çay tadında
Andıklarıma rahmet
Anıldıklarıma da şükür vesilesi
Hele ki kopmuşsa en içli figan
Der top olmamak ne mümkün?

Sığdığı kadar sığıntı bir kelamdan beter
Şu söylenmeyen,
İki dudağın arası közlenen feryadın da
Bilindik fermanında saklı çokça acı
Gıyabında neşenin
Kaptırmışken bir kez yüreğin kırık kulpunu ve…

Unutmadan,
Kopup geldiğim diyarlardan selamı var şairin,
Bir kelam da ben eklemek istedim,
Demenin meziyetinde konuşlu bir veda sadece
Andan kopuk bir selam,
Dünde saklı tuttuğum yaram,
Söylemediklerime ilaveten,
Yarına nazire eden boyutsuzluğumda serili kayıp gölgem.