Nankör nidaları tıkıştırıyorum hecelere ve
Şölensiz yarınlar sıkıştırıyorum
Bedel yüklü dünlerime
Derken sanrılar üretiyorum
Tüketilmişliğin cephesinde
Kundaklanan varlığıma sirayet eden bir hükümde.

Sandık dolusu hüzün biriktiriyorum
Gecenin iflah olmaz deviniminde
Bir de keramet yüklüyorum hikâyelere,
Hikâyelerde solan çiçekleri saklıyorum sonra,
Bir bir
Yüreğimin güncesinde…

Meramı yanık bir kelamda,
Saklı tuttuğum sen yarımda,
Ser verip sır vermediğin onca şiiri de yakıyorum
Ölüm öncesi:
Isınan mahremin mateminde saklı aslında
Yankısı sevdanın
Bir de biriktirdiğim mazeretlere yüklerken kaygıyı
Gidip de dönmeyeceğini bile bile
Gitmeni dileyip de ansızın
Yok olmaya ant içtiğim.

Yazmaksa beratım,
Yanmaksa sefasını sürmek onca dermanın
Bir de evet, bir de
Kayıp rotamı soruyorum
Gönül penceremde misafir ettiğim
Soluk gölgelere:
İndinde rahmetin
Edindiğim hani mertebe ise
Bir de konuşlu güzergâhın metruk sedası,
Sevmeler olmaz mı yüreğin belası,
Diyen şairi arıyorum gün ve gece,
Arındığım günahlara isyanı oysa Tanrı’nın:
Bir kelam eden ya da olmaz iken bir soran
Şu garip faninin halini durduk yere…

Sahi, özlemek sadece gözden ırak iken
Gönülden ne ise mi atamadığın yetmezmiş gibi
Üstüne devirdiğim bunca beyhude isyanın.
Affola, şair,
Sen çıkardın beni baştan
Gönül koyduğum kayıp şiirin
En bilindik bendinde
Yine varlığımı kutsayan bir rahmete tüm şükrüm.

Görmez gözlerin yasına da yaşına da Eyvallah
Bilip bilmeden ettiğim kim bilir ne çok cürüm,
Seyreldiğim hayatın fıtratında
Bir gizli özneyim işin aslı
Sen bir de sevdiklerimden sor beni
Hele ki yüreği titreten bir beyanda
Vakıf olmuşsan bir kez aşkın tadına.