5
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
570
Okunma
Sadece özne(l) olsaydı yaşam
Yüklemlerim kırış kırış olmazdı
Nesne(l) gerçekliğe
Bir ütü gerekmezdi
İki yakamı toparlamak için
Çeki düzen vereceğim
Hatalarım ise hiç olmazdı
Eteğimin ucuna buhar basıyorum
Ziller çalıyor
İşte o vakit
Ara ara da olsa nefes alıyorum
Hummalı koşuşmalarımda
Bir yudumluk mutluluk
Göreceli ufkuma ışık oluyor
O karanlık ardında saklanan
Güneş
Yapı taşı kesiliveriyor
Şair olanlar
Şiirler öngörü rüzgârı estiriyor
Kafamı ütüleyen adapcılar
Tüm yalanlar ve diktacılar
Siliniyor birer birer
Leke izlerine rağmen
En azından
Cahil kafamın içini
Sorguluyorum
Neden
Niçin
Nasıl diye
H. Çiğdem Deniz.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz