HÜZÜNSÜZ OLMAZ AYRILIKLAR
sürüldü düşlerim
körpe bir gecenin koynundaki
sürgün mevsimlere

bir telaşı vardı gecenin
ay doğmadı o gece
aymaz bir aşkın ücrasında
kaybolmuşluğum dolar iliklerime

benmiyim
bu metruk paslı kaldırımlarda
bu kadar izmarit biriktiren

ayaklarıma batan paslı bir çivi gibi
kader batırmış hançerini
kanamış sevdalara

doğursa gece güneşi diyorum
eşelese ilk sızıntılar toprakları
çözse mevsimlerin sürgünlüğünü
dokunsalar yaralı düşlerime
mavi bir kuşakla sarsalar yaralarını

revan olsam azat edilmiş
bir kuşun ardından
bildiği yol olsun
ne gördümki geçtiğim yollardan
kırık dökük ne varsa içimde
bıraksam bir emanetçiye
ne olur
ne olmaz
alırım dönüşümde
nasılsa
hüzünsüz olmaz ayrılıklar


Sabahat Çelik

Dost kalem

Gözlerin mavi belkide yeşildi
Belki orman belkide engin deniz
Kelimeler kekeme dili bağlı gibiyiz
Tam inanacakken yeniden sevgiye
Bir ateş yakıp arkana bakmadan gittin. değerli Şair Kamil Kakaağaç teşekkürler.