Efese dönüş…



Eflatun basamaklarda üç mum yanar her gece, denizde üç yelkenli
Üç yelkenli yanar da seni getirir gece
Gece Soyut ve tılsım ,sararmış silüetin
Silüetin ışıktan bir aynada süslendi
Süslendi flu bir yüz , denizde üç yelkenli
Üç yelkenli yağmuru sevdi seni sevdi ve yanmayı
Yanmayı deliler bilir ve eflatun sesli mumlar
Mumlar büyük bir hasretle seni kucakladılar
Kucakladı serseri geceleri yığdı gözkapaklarına
Göz kapakları düş’tü
Düştü döş’e gömdüklerim yağmura
Yağmurda seni efes e benzetirim
Benzetirim o mağrur antik kente
Kentin eflatun mumlarında üç yelkenli
Üç Yelkenli yanıyor sancılanıyor basamaklar
Basamaklar ayaklarımın altından kayan
Kayan bir Efes gibi eflatun





Eflatun a varış …


Eflatun topaklar da mor süsenler yeşermiş gözlerinde
Gözlerinde akşamsefaları,mumlar ve gül yüzün
Yüzünü güllerden bir kanaviçede gördüm
Gördüğüm en uzak manzaralar kadar güzeldin
Güzel başını yere düşürdüler senin
Senin tabutun ağladı başın yere vurunca
Vurunca saat ölümü sen Efes’te bir tanrıca
Tanrıca olup doğdun sevdin geldin ve
Ve Küçük menderes nehrinde ay yüzün akıyor
Akıyor zaman Amazonlar taşıyor tahtını şimdi
Şimdi Efes limanında öyle beyazsın üç yelkenli beyazı
Beyazı sende sevdim Ay ışığında dağılan


Dağılan hayaletsin koşarak sarıldığım
Sarıldığım bahçede sesin yankılanıyor
Yankılanıyor eflatun basamaklar
Basamaklar ayaklarımın altından kayan
Kayan bir nefes gibi eflatun…






Ayşegül Aşkım Karagöz
.