bilir misin ana.
hep seni hayal edip dururum uzun zamandır.
aklımda bir yığın soru var
diyeceğim de diyemiyorum işte.
kendi kendime söylenip dururum
sana diyeceklerimi kendime derim.
cevapsız onca soru.
arkası sıra ağlarım bir zaman.
kimseler görmesin diye de geceleri beklerim.
bu sefer öyle olmadı ana.
gündüz vakti çöktü içime dayanamadım.
ağladım gizlemeye çalıştım ama görenler olmuş.
kimi deli dedi halimi görünce kimi önemsemedi bile.
söylediklerim cevapsız kaldı ana.
sesini özlediğimden midir nedir öyle geldi aklıma.
çekildim bir kenara durdum öylece.
düşündüm ana, dediklerini düşündüm.
kulaklarımda sesin o son haliyle canlandı ana.
diyeceğim o ki ana.
seni o kadar çok sevdim ki.
yazmaya ne kalem yeter ne de kelam.
nasıl anlatsam çoğu eksik kalır.
her gün bu kadar çoğalır mı sevgi.
ah be can anam ah...
yılların ayrılığında onca hasret birikti ki.
senede bir kaç gündü geriye kalan.
ne gülmeye yetti ne de sevmeye ana.
şimdi gecelere bakan gözlerimde yaş var.
aklımda senli duygular ana.
içim içime sığmıyor aklıma sen düşende.
özlemim artıyor ana.
çok şey diyecektim bak unuttum hepsini.
aklım tutuldu.
sen geldin ya aklıma dünya gözümde karanlık.
can anam canım anam
bilir misin sensizlik derin yara.
işte hep böyleyim ana.
aklıma sen düşende susarım.
yutarım nefesleri,mi bir bir..
şimdi aklımda sen gözlerimde nem kaldı.
bir de hayallerin var ana,
bir de hayallerin..

Mehmet DEMİR