seni çocukça sevdim
masum, haylaz ve utangaç
ve bir yağmur damlasını
sessizce içimde sakladım

hani mutlu olursun da
mutluluktan daha çok özlersin ya
sesi sesime değsin istersin
dakikalar saatleri kovalasın
zaman su gibi akıp gitsin
ama hep onunla
onda onu yaşamak istersin

geceyi kızıla boyamak
şafağı avuçlarında uyandırmak isterdim
uğur böceklerini parmak uçlarına
kelebekleri omzuna
böğürtlenleri
papatyaları
kuşları
göğü
denizi
hepsini sana getirmek isterdim
baharı kucaklar gibi

ah şu ışığın kaybolduğu kör şehir
şu ahmak ellerim
çaresiz bekleyişim
zamansız ölüm
ah şu göğsümdeki sızı
içimdeki üşüme

sanki asırlardır sensizim
asırlardır seni özlüyorum
asırlardır seni bekliyorum

kaç bahar geldi geçti
kaç sevda filizlenip öldü
kaç deniz maviliğini göğsümde batırdı

yanımdayken bile özlediğim birini
uzaktan özlemek zorunda kaldığım zaman öğrendim
yaşamanın en güzel yanının sevmek olduğunu
hadi çık gel sevgilim
yüreğim seni çok özledi


ibrahim dalkılıç

01/03/2017
20:35 izmir