ATAM
Atam
ne zaman sana yazılmış bir şiiri dinlesem
içimi hüzün kaplar
o imgeler tek tek bağrıma saplanır
hiçbir kelime dağarcığı yetmez seni anlatmaya
seni anlatmak için
hangi kelimeye virgül
hangi cümleye nokta konulur
Atam gönülde yaşadıkça
ah canım
gözümün nuru
her bir söylemine kurban
sen ki canından bir vatan yaratan
Atam önünde eğilir bedenim
secdeye dururum ilahi kudretinin
şehit binbaşı Ahmet,
onbaşı Mehmet
er Hüseyin,
Kubilay,
cephede mermi taşıyan kadınlar
ekmeğini askeriyle bölüşen köylü
özgürlük uğruna
senin
benim şerefimiz için
namusumuz için canını sunan niceleri
vatan aşkına hepsi
birer birer giyinerek kefeni
hazırlandı Atamın bedeninde ölmek için
elinde gözünde yüreğinde tüm vatanken Atam
kiminin gözü kör
yüreği taş
dili yılanı aratmayan
aptalın önde gideni gibi
söylesene be şerefsiz
nasıl sevilmez ki Atam
canım acıyor her adını andıkça
her resmini gördüğümde yaş doluyor gözlerime
sevgini anlatmaya gelince
kelimeler dizim dizim dizilir boğazıma
böylesine vatanken Atam
kim sevmez ki vatanı
sus be şerefsiz
yazıktır incitme Atamı
yüreğimdesin atam
tahtın kurulmuş gönlümde
omurgama verdiğin destekle
dimdik yürüyorum izinde
sana şiir yazamam Atam
seni anlatmak için
yazdığım koca bir hiç olur kalır elimde
Betül KARAASLAN.