dün gibi yakın, yarın gibi ileride
eski günlere gittim bugün
baktın yıldızlar arasından bana
birini sarkıtıp gönderdin odama
tüm evren doldu birden
bakışlarım her yerde seni aradı
seni seviyorum sözcükleri doluştu
şiirli dizelerine yazıların
mektuplardan firar edip
dudağıma iliştirdiğin gülüşlerin yanına
kurulup oturdular



özlemek neymiş gördüm böylece
ipini kopardım karanlığın
daha korkusuz açtım yüzümün perdesini
yansıman fark edildi her bakışımda sokağa
senin adımlarınla yürüdüm
bakışınla baktım
ahrazlığı sildim
sen oldum, sen baktım pencereden


sen de baktın mı benim bakışımla
İstanbul’da hangi taşı oynattın yerinden
çay sigara arkadaş ve ben ve düşünceler
yer değiştirip dururken beyninde
hangi yazında şimşek çaktı kimliğin
geçti insandan insana
sevginin en nazik dokunuşu
okundu mu gözlerinde?

hangi çiçekte açtı en çok bu sevda
ismini unuttum
unuttun mu?..


17. 02. 2017 / Nazik Gülünay