Eksik şiirler yazmış zaman
İsmim eskirken günbegün takvim yapraklarında

Ey Haydan gelip Hû’ya akan günler
Diri bakışlarımda eskiyen manayı yok yazma
Aşka kurban misali kaç adak adadım
Sol yanımda demlenen çok yara saydım
Yâr kaygısıyla dertli bir lehçenin ağısını içtim
Sebebi sarhoşluğum ondandır

Ah!
Hakikate aşina fıtratımda yükselen şuur
Kaç zamanı ötelerim
saatler zembereğinden boşalmış yırtınıyor
Yırtınıyor,
yokuşu çıkmak için
İnişe güç yetiremediğim takatsiz bir cümlede mahkûmum

Evvelinde düşler kurardım an’ı yaşardım
Bir ömür süreci bu
İtidalli halleri yaşamın içinde gördüm
Ördüm uzayan saçlarımı ve sevdim saçlarımdaki akları

Çok sevdim ama çok
Ömrümden, ömrümü çalanları
Mayası değil mi sevmek, anlamı değil mi doğmanın

Ölmeye kutsanmadım henüz
Sanırım?
Kaç mevsimi eskitir bu yorgun beden
Kaç iklimin musikini dinler ruhuna armağan

Olsun severim ben çiçekleri dalında
Irmağı akışında
Kuşları göklerde
Severim toprağı mütevazi duruşunda
Bulutları severim ufkumun bakışında

Severim ahengini dünyanın tefekküre dalınca
Yaşımın olgunluğunda severim meyveli, meyvesiz ağaçları

En çok çocukları severim
Birde kedileri.

Annemi sevdim önce sonra babamı
Bana kardeşler ısmarladılar çok sev diye
Sevdim nedensizce

Suretin züleyha dediler bir yusufu sevdim
Çok sevdim
Sonra insanlar çok insanlar tanıdım
Tanımadığım kadar sevdim

Sonra hasreti sevdim, vuslatı sevdim
Sevdim ve sevmeyi öğreten ruhumun sahibi en çok seni sevdim
Sevdim, sevmenin güzelliğindeki manayı sevdim...
Kutsaldır nazarımda sevgi,
aşka mayadır
Özüdür sevda otağının
Yurdudur sevgi sonsuzların...!
Sonsuzlara adanmış aşkları sevdim...!

Nuray AYHAN...