bir yakarış vardı pişman biçimde
açıp da elimi hakka gönderdim
ne yok ki istemde ak pak içinde
yüz hakka çevrili sevap isterdim

öz gülün aşkında içten niyazlar
bir derdim olmalı kalpte ayazlar
yürekte burkulur türlü arazlar
mavi umutlara seccade serdim

dile huşu geldi yer gök dinledi
ben’i çaldım yere gurur inledi
kibri verdim yele aklı mimledi
serden çıkartarak hata’mı yerdim

aşkla kavrulayım deli sansınlar
ihlas düşsün öze şevkle ansınlar
azgınlığı koyup hakka yansınlar
tamahtan kopunca bitti tüm derdim

dünya sanki gece aydınlık zor be
gelen boş gidiyor batıyor dibe
boş geçen günlere olmayım gebe
düz yolda şaşkınca bir aciz ferdim

eden bulur bir gün kul hakkı zordur
yetim malı yiyen ateşte kordur
hak yolu seçersen hayat bir nurdur
koparak günahtan nefse yol verdim...


(15.01.2016) AZAP...