bi elden bi ele varmışıyız her yannarımız dutulmuş..
Goca Emmim hanayda yünsek bi sedire gurulmuş
Hasan Agam, cipde ıçcık Ümmünün yannında ğaldı.

“gel göp gözel dur, geri ğetsen Sümen seni alı(r) mı
bak adam seni o(ğ)luna alıvıcak” deyelek gonuşmuş


garılar Ümmüyü ucara eve ğodular, epili bi hoş-beş edildi
Hasan Agam elinden geldiği gadak durumumuzu izah etdi
“Ümmü hepiciğimizin öz-be özyeğeni, öğsüz, Allaha amanet

gızı güpegündüz alıp gaşmaya gakmış ito(ğ)lu itin biri
nede olsa Mustuğun emmisisin, halımızı anarsın, cahalet”



Goca Emmim örflü, oturaklı biri, dakımından bir-iki çekdi
şakşakını bi-kaş tur devretti, “-ombeş gün oluyoru, belki yimi
Yusuf’un bobası Sar(ı) Amat Ağa geldiydi, yeğeninizi beğenince

benim Halili beğenmiş, Ümmü Ğızımızın halini, annatdı tabi
biz de başımız üsdünde, aldık gabil etdik, gönderdi, çoğ eyi de!


emme velakin..! bizim o(ğ)lan bi halt etti, hafta olmadı bi .ok yemiş
Aşşa köyden dezesinin güççük gızını almış-gaçırmış, eve ğetirmiş
Amat A(ğa)ya de(yi)n tabi, gabil ederseniz, size bi teklifatım olacak

geri götürmen Ümmü’yü, temiz bi gonşu var, ben kefiliyin” ancak
köyün sığır çobanı, durum eşgere! size bi(r) ödeme yapamaycak..