Kar yağıyor dışarıda.
Aç kalmış martılar, üşümüşler de.
Kediler, köpekler, serçeler,
yiyecek ve sığınma derdinde.
İnsanlarımız da var maalesef ;
yiyecek, ısınma, barınma derdinde olan.

Utanmıyorum bak ben yine,
yine seni düşünmekten !
Kan gölüne dönmüş üstelik ülke,
hatta tüm Ortadoğu !

Utanmıyorum sevgili, utanamıyorum.
Düşünüyorum yine de seni !

Umurumda aslında hepsi.
Martılar, kediler, köpekler
ve de tüm insanlar.
Ve terör şehitleri.
Hele ki onların geride bıraktıkları.

Tabutlara sarılan eşler, çocuklar,
’’ Yavruuuuum ’ diye haykıran
anneler, babalar, kardeşler !
Elbette ki umurumda.

Utanmıyorum ben yine sevgili,
utanmıyorum seni düşünmekten !

Çünkü hiç bir zalimin gücü yetmez,
insanlığın anlamını yitirmesine !
Hepsine inat seveceğiz biz yine !
Yüreklerimiz asla körlenmeyecek !

İnatla seveceğiz, inatla anacağız.
Unutmayacağız sevdiklerimizi,
unutturamayacak hiç bir engel insanlığımızı !

Fikret T....