Her gün şu dünyayı salladın, salladın ama
Bir insanı dahi yolundan döndüremedin
Resmen tapıyorlar, yalana, her türlü harama
Onca seller gönderdin, küfrü söndüremedin

Kuklaya döndü din, münafıkların elinde
Hiç kimsenin işine gelmiyorsun Efendim
Bilmiyorum ezelde ne vardı hayalinde
Senin kadar olmasa da üzülüp tükendim

Ne yazık ki insan insanın kenesi olmuş
Kan alabiliyorsa senden, çok, çok iyisin
Kaderde insanlığın miadı gayri dolmuş
Merak ediyorum bu mahlukun neyisin?

Bir de meczub cüceler var, devleri hor gören
Konuştukları tek şey, parayla makam mevki
Ne kadar da çokmuş, güzelliğini zor gören
Şükürde değil de şekvadadır bunların zevki

Ona inanıyorsan insandan korkmak niye
Ağası da, paşası da O’dur bu cihanın
Bir gece otur düşün, bir dakika, bir saniye
Gerçek sahibi kim, bedendeki tatlı canın

O mabudlarını hele bir yerden yere vur
Vallahi geberirler, hatta yaslar tutarlar
Menfaatleri gereği onlar buna mecbur
Ama ol Zatına sövseler hemen yutarlar

Yarattığın beşerin kemikten bir putu var
Bir toz konsa yalıyor dille tuz yalar gibi
Ta ezelden beri her asrın bir Tağut’u var
Siyaset, dolaşıp durur elinde yular gibi