Dünya Sevgiliden ibaret !
Sevgili sevgi`den ...

Gözden düşmeyen bir gönülçelen var !
Yürek kapısı açık ,
Lakin kulakları biraz zor işitiyor !
Sevmeyi iyi biliyor ama !
Silmeyi de huy edinmiş !
Nasıl denir ?
Tam da huysuzun teki !
Sevilesi bir durum kendisi !
Aşk`ı hiç`e sayıyor ama !
Kalbi hiçte öyle demiyor !
Zat-ı Şahaneleri ...

Yaprakları solmuş bir sevdanın ,
Gölgesinden döküldü o mısralar ...
Dizesinden mısrasına kadar hepsi sendi !
Kimselerin anlamayacağı ,
Bazılarının es geçtiği ,
Birçoğunun yalnız kaldığı ;
Bir şiir !
İzâh`ı sen !
Ancak !
Senin varlığını bulduğumda !
Anlamlanabilirdi ...
Bir tek sen ...

Her şey herkes içinken ,
Sen herkes içinde ;
`` Herşeydin ´´ ...
´´ Gözümde ``
`` Gönlümde ´´

Kalbin belki dili yoktur ama ,
Düşündüğü çoktur ...

Susmayan hatıralar ,
Gülmeyen gözler ,
Kalbinde dolaşan sesler varken !
Özlemin tonu hasret değil !
" Kasvettir " ...

Gökyüzünde bizim için alınmış kararlar varken ,
Ne şimdi ⁉
Yere düşen yağmur damlaları kadar ,
Güzel değilmiydik " BİZ " ...

Varlığın en emin makam da kalbime dua iken ,
Olmayışın hangi bedduanın nasibidir ki ?
Kendime anlatayım ...

Oturup bir yerlerde !
Bekler insan bazen ...
Bilmem hangi gecenin sabahını ,
Belki bir kitabın sonunu ,
Belki de sonu gelmeyen "sonları" ...

Kalbin diline vurulmuş her şey !
Gönül süzgecinden geçer .
Kalpte takılı kalanlar ;
Ya " Tarih`e " ,
Ya da " Unutulmayan " olarak !
" Yüreğe geçer " ...

Öyle bir hâl ki bu hâl !
Sanki tüm zamanlar sızılarla dolu !
Öyle bir imkan kıtlığı ki !
En derine saplanmış hançer gibi ...
Batar yüreğe imkansızlık sorgusu ...



Seda Koçak / Sedacet-i kelâm