Aşk !
Kendini yokluğa bıraktığı zaman ,
Şair için şiir ,
Kaçınılmaz bir arkadaştır ...

Şiir sevdiğini haykırmanın en meşakkatli yoluydu .
Bir çok aşık seni seviyorum diyemedi .
Şiirlere beyan etti aşkını ,
Şair oldu ...

Bir anda yazılmaya başlandı şiir denen yazı ...
Hayatın küçük bir karesinde kazındı ,
Kalbimizdekiler alın yazımızdı ...
Alın yazımız kalbimize okundu .
Aşktı kalbimize dokundu .
Gönül yâr diye hicranı okudu ...
Kalbe yapılacak iş miydi bu ?

Adını kalbime kazımışlar !
Adına yazgı koymuşlar !
Aşkı hiç hesaba katmamışlar !
Vicdana yapılacak iş miydi bu ?

Sevenin sevgisi olmaz yalan ,
Yürektendir bilmez nedir yalan !
Bir tek sevgiyi bilir !
Sevgiyi bilsin sevgisizlik yalan ...

Ben içimdeki seni nakış nakış tarif ederken ,
Onlar beni şiir yazıyorum zannettiler ,
Ben seni "Aşk" diye tanımlarken ,
Onlar beni şair zannettiler ...

Eğer mürekkepler "Aşk" için tükenmeyecekse ,
Şiirlerinde canı cehenneme ,
Şairlerinde ...



Seda Koçak / Sedacet-i kelâm