Yine ne yazılacağı belli olmayan
durgun zamanlar hakim
bir kitabın önsözü gibi
heyecanlandırmıyor şimdilik fakat
merakla beklenmiyor da değil
sayfaları seni çağırıyor
lakin mutlu sonla bitecek gibi de değil

yan yana bitişik cümleler var
noktasından virgülüne kadar
hiçbiri bizim kadar uzak değil
Şiirlerin bile izah edemediği
vakitler var
kelimelerin birleştiremediği

Herşeyin herşey de olmadığı
koskoca bir hayat konuşuyor
bir de dilekleri ile
çok şey geçiyordu belli ki
onunda içinde

elbet yürekten de dökülecekti
bir şeyler ama önce
kalbin taraflarıyla
dolu olması gerekirdi
ben tarafında sen
sen tarafında ben

kimseler duymadan bilmeden
kalpten kalbe bir çağrıydı
Seni seviyorum demek varken
aşkın en gizli haline bürünmekti
sana anlamlar yüklemek

kitap gibi yazılmış ve söylenmişti
Söylense de çok şey
yine de son sözü
hep söylemişti
ve de söyleyecekti hayat !





Seda Koçak / Sedacet-i kelâm