Karanlık aydınlatamadığı zaman
cendere yolu gözükür kalbin derinliklerine
gül cemali gizlenmiş mah yüzlü saklanır
gecenin mehtabında dolaşan yıldızlara
yüz karası sonu gelmeyen vuslatların
sonu yağmurdan kurtulmuş bulutlardır.


Nisan yağmuru çiselerken
toprak kokusu misliğinde
gecenin bereketi misalinde
muazzam mutlu sona seyreder mi zaman ?
darda kalmış bir mazluma
merhem mi olur hatıralar
nazik bir cevap almak
hayatın içinde
hayattan kopmadan ne derece
içinde devam ederken
Leyla arzusu
denilenler biraz daha mı candan ?


Mecnun aramada hala sevdalısını
çıkmaz yolların bir gün
onu getireceğine inanarak
karlı soğuk bir günün nizamında
devam etse de nefes alışverişleri
sevgi hep vardı yaşamanın inancıyla
olmalıydı da bir gün veya bir kere dahalığına
bu yolun sonu nereye çıkar bilinmez ama
sen ne kadar şiirsen
bende o kadar şairdim aslında




Seda Koçak / Sedacet-i kelâm