1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
776
Okunma
Yalnız hüznü vardır,
Kalbi olanın.
Bir de ne kadar eksik varsa,
Uğrak yeridir.
Milyarlarca kalabalığı sığdırsa da toprak;
Bir o kadar da,
Anavatanıdır kimsesizliğin ve kimsesizlerin,
Bütün bu yalın ve yılgınlığa inat,
Bize ay olur mu acaba güneş?
Işığına rağmen,
İçimizdeki karanlığa rağmen,
Bir umut kaldı,
O da kayıyor avcumuzun içinden,
Şimdi umut;
Rehincide unutulan bir gümüş saat,
Emanetçide unutulan bavul,
Başkalarına el sallayan bir yolcu,
Ey mermeri çatlatan yalnızlık,
Kutsal bir avcıdır aşk,
Çıkar mendilini,
Bize el salla.
Cevap Yaz