Bu sabahta sana uyandım
Uyandı içimde senli şiir
Mısra mısra sana döküldü yüreğim.

Ellerim dua yanığı
Öpüyor ayalarımı sensiz dilemmalar
Öksüz cümlelerimin kıyısında siyahı okşuyor kalem
Hep bir özlemin eteğinde
Sensiz kentim
Kader çizgimin yegane şâhidi unutma sevgili
Ötelere ıramış huzuru sözlerinde bulurum

Sırrımın giz yerine hapsolmuş
Bir hoş sedanın içinde kayboluyorum
Yitik düşlerim infial yanıyorum

Sen ey tutsaklığım
Ey özleyişimin sebebi
Salaş bir harp bu
Hep kendi kendimi vurduğum
Apansız gece yarıları
Düş vardiyalarında
Yüreğimi sürüklediğim
Bin sen vardın bende
Benden içeri
Bir ben vardı ölümüne sevgi ..


Ey şiir yüreğine adandığım hakikatım
Tek gerçeğim
Aşk ırmağının diyarından sürgün olduğum
Bir tebessüm büyüdü bilirim bu sevda ikliminde
Bakışın aşka bo’yandığı her şiirde ararım
Anımsanmış bir an’ı bulmayı

Hatrı büyür göğsümün çeperinde beyit, beyit mayalanır adın
Sırılsıklam bir bulut gibi
Hasret yağmuruna sığındığım

Yaşamın suruna gün gelip üflerse İsrafil
Z’amansız mateme durur lehçem
Şiirin ücrası k’anar mızrabı tele dokunur hüzün
Nihayet mısralarım ıslanır göğümde ağlar bulutlar

Yâr nefesine hudutsuz ulansın lehçem
Karışsın koyu sesime lisanın işveli g’izi
Öp şimdi çöl bahanesi susuz leblerimi

Şems uyanırken
dudaklarımda bahar bahaneli bakışlarım utanır
Mevlevi bir dönüşle
Bâkir bir aşkla semâha
Döndüğüm

Asra and olsun
Mim ve nûn üzre yemin olsun
Demlendikçe sinemde bu dert merhem niyetine sevi büyütürüm
Hasretine şifalanır mecusu niyetiyle yanarım aşkın bağrına, bağrına

Nuray AYHAN...