Kaç yıl eskitti şu ömrüm
Kendine bir kez bakmadan
Var oluşu hep başkaları için sanarak


Ruhum izbe bir karanlıkta
Can çekişiyor umutlarım
Hep bir beklenti içinde yüreğim
Sevgi çoktan unutulmuş bir duygu
Sessizce yerini nefrete bırakıp giden

Olmayacaktı bu hüzün hayatımızda
Şimdi ne değişti
Hani gözlerinde o sevda dolu bakışlar
Nerede kulağıma fısıldadığın aşk ezgileri
Öldü mü içindeki ben

Soruyorum ama
Bende bilmiyorum
Yaşıyor mu içimdeki sen
Yoksa çoktan sevgisizlikte boğuldu mu ?
Sürekli yaşatmaya çalıştığım

Dallar bir bir yaprağını döküyor
Bir yağmur çiseliyor
Dertlerin beyazlattığı saçlarıma
Gözlerim hep bir araştırmada
Bir kaçış yolu senli sensizlikten

Ilık bir rüzgar kavuruyor bedenimi
Ruhum donarken
Korkulara sırt dönmüşüm çok önceden
Sensizliğin huzurunu düşlerken
İlerlemeyi hayal etmişim bir ömür

Neden bu gönüllü esaret
Neden bu koşulsuz kölelik
Neden bu sevgisizlikte beklemek
Neden bu varlık içindeki yokluk
Neden sensizlikten korkmak

Zaman yaklaşıyor
Kırdığın kanatlarım iyileşiyor
Sürekli suladığın küllerim kuruyor
Bir Anka misali tekrar doğuşum yakın
Ama bu sefer senin sizler için değil
Sadece kendim için

Biliyor musun
Ama nereden bileceksin ki
Sen sadece bakıyorsun görmeden
Ne solduğumu gördün
Nede şimdi tekrar yeşerdiğimi görüyorsun

Çoktan unuttuğum kahkahalar
İçimde tatlı huzur
Tuhaf bir mutluluk içimi ısıtan
Zaman yakın
Kanatlarımı açıp umuda yol alacağım
Ve sen öylece ardımdan bakacak
Belki o zaman anlayacaksın
Bensizliğin bir mükafat değil
Sana verilen en büyük ceza olduğunu
Zaman yakın anlayacaksın

Özgürlüğe huzura mutluluğa yol almak için
Yakın zaman kendim için yaşayacağım
,ardıma dönmeden gideceğim
Çok yakın zaman çok yakın
Sensizlikte gülümseyeceğim