"HALEP"
Muhammed’in nuruyla ışıyorken kandiller
Dört bir yandan saldırdı yine Ebu Cehiller.

Kalemin boyun büküp zulümü yazsın şair
Taşıp durmasın artık kan akıtan bu nehir.

Gün güne gebe ama değişmiyor yazısı
Kirlenen sayfalarda zalimin el yazısı.

Ve kimsesiz çocuklar henüz üç beş yaşında
Oynarken kayboluyor insanlık savaşında.

Binalar yıkık dökük sokakları tarumar
Boynu bükük bir çocuk gelecekten ne umar.

Enkaz altında kalmış ölmüş ana babası
Doldukça boşalmakta yine gözyaşı tası.

Mazlumun dünyasında zalim mi galiptir hep
Bak bomba sesleriyle paramparçadır Halep.

Geçmişin enkazları ahire yük sayıldı
Küçücük bedenleri dört bir yana yayıldı.

Dik durmuyor velhasıl omuz üzerinde baş
Şu Ebabil kuşları onlara yağdırsa taş.

Mazlumun ocağı yok kan kaynıyor aşında
Yas dumanı tütüyor Halep’linin başında.

Kimin keyfi yerinde kimin canı yanıyor
Göz gözü görmez olmuş dört bir yanı yanıyor.

Yanarken köşe bucak tutuyoruz yasını
Ya Rab yık başlarına kafirin dünyasını.

Gönüllere kurulan tüm köprüler yıkılmış
Dünyanın gözlerine sanki çivi çakılmış.

Bilemem neden hala şerrin kapısı açık
Heyhat! mahşer gelmeden hesap sorulsun artık.

Rasim YILMAZ

#halep #cocuklarölmesin #HalepteKatliamVar